GeZZond | nummer 43

GeZZond 44 | september 2018 7 in de buurt Gesputter Hilde Duyx (44) uit Ouderkerk aan de Amstel: ‘Bij ons speelt het probleem vooral in de winter. In de lente en zomer zitten we namelijk ieder weekend op een na­ tuurcamping op de Veluwe. Daar is geen wifi en wordt er dus niet ge­ gamed door onze jongens (van 10 en 8). Bovendien zijn ze nog te jong voor hun eigen telefoon. Doordeweeks spe­ len ze veel met hun vriendjes en met de kinderen in onze straat. En ze gaan naar tennis en toneel, dus dan zijn ze ook zat buiten. Maar zo’n regenachtige zondag in november? Dan is het best lastig en zitten ze het liefst op hun iPad. Nu spelen ze samen het spelletje Ark, dat is echt verslavend. Meestal trekken we ze van de bank af om toch naar buiten te gaan; het bos in met onze hond of de stad in. Dat gaat soms met wat gesputter gepaard. Zodra ze buiten zijn, vergeten ze gelukkig snel waarom ze niet wilden gaan.’ Wat doet u om uw kinderen naar buiten (offline) te krijgen? Geen controller Rachida Moussaten (41) uit Leiden: ‘Vooral mijn middelste van 14 is gek op zijn PlayStation. Als hij daarop bezig is, vergeet hij alles om zich heen en kan hij zo vier tot vijf uur gamen. Als ik zeg dat hij ermee moet stoppen, merk je dat hij zich eerst even verveelt en gaat hangen. Ik kan hem niet, net zoals mijn dochter van 9, naar de speeltuin voor ons huis sturen. Daar is hij nu te oud voor. Gelukkig voetbalt hij vaak met zijn vriendjes en vindt hij het leuk om met het gezin bordspelletjes te doen. Echt streng ben ik niet, maar tijdens toetsweken van school wel. Dan krijgt hij doordeweeks de controller gewoon niet. Vrijdagavond krijgt hij hem, zon­ dagavond levert hij hem weer in. Dat vindtie misschien niet leuk, maar het werkt wel. En hij doet er ook niet al te moeilijk over. Ik merk dat hij openstaat voor andere dingen, maar ik moet er vaak wel zelf mee komen.’ BEELD JURGEN HUISKES Jan Peter Hemminga (49) uit Maassluis: ‘Ik heb vier tieners. Die willen op een druilerige dag nog weleens binnen hangen op hun PlayStation of iPad. Verder speelt gamen geen grote rol binnen ons gezin. Mijn dochters (van 13, 15 en 17) voetballen intensief en hebben een strak trainingsschema. Daardoor zijn ze sowieso veel buiten. Mijn zoon (19) heeft ook genoeg andere dingen te doen. Alleen maar goed. Natuurlijk moet je als ouder de grenzen bewaken, maar ik ben er ook niet één die er continu bovenop zit. Je geeft ze een duwtje in de goede richting en daarna laat je ze het leven zelf ontdekken. Een beetje aanklooien, dingen zelf uitvogelen. Het hoort erbij en moet ook. En zit­ ten ze toch te lang online? Dan geef ik ze wat klusjes. Dat werkt. Dan haal je ze weer even uit hun bubbel.’ Zelf aanklooien