Het leek zo’n doodgewone doordeweekse dag, één zoals alle andere. Mijn vriendin Marijke werd door de wekker gewekt en ging, na nog even snoozen, haar bed uit. Ze wilde met een voor haar standaardgebaar haar haren uit haar gezicht halen en toen merkte ze dat haar linker arm ‘het niet meer deed’.

Beter voelen, dan voor de beroerte

Direct dacht ze aan wat ze de dag er voor gedaan had: nee, geen gekke beweging gemaakt en niet gevallen…. Wat kan dat nou zijn? Eerst maar een kopje thee en ontbijt; het zal wel weer over gaan.
En ja hoor, in de loop van de ochtend werd het al beter. Toch maar na de lunch even de huisarts bellen. “Hoe laat heeft u het gemerkt van die verlamde arm?”, vroeg de huisarts. Die vraag was cruciaal voor wat zij moest gaan doen. Aangezien het langer dan 4 uur geleden was, moest Marijke, direct nog diezelfde middag naar de afdeling Neurologie van het ziekenhuis voor nader onderzoek. Gelukkig voor haar: geen blijvende schade, dus volledig herstel. En direct super gemotiveerd voor een serieuze start met een gezondere leefstijl ; stoppen met roken, gezonder en vooral minder veel eten en samen met mij en andere vriendinnen iedere dag een half uur flink wandelen of fietsen.
Voor Marijke geldt, zoals ze zelf zegt: “ik ben echt gezonder gaan leven na mijn beroerte, ik voel me zoveel lekkerder in m’n vel sinds die tijd”. En dat ondanks dat ze antistollingstabletjes moet blijven slikken. De jaarlijks controle bij de praktijkondersteuner van de huisarts vindt ze alleen maar fijn. “Daar word ik gestimuleerd om zo door te gaan.”

Beter voelen, dan het is, in het ziekenhuis

Heel anders ging het met oom Klaas: hij was aan het werk in de tuin, samen met mijn zus, tot hij zei: “Ik voel me niet goed, Nienke, ik ga even zitten”. Wat schrok Nienke toen ze zag dat Oom Klaas de schep uit z’n handen liet vallen, terwijl hij zich in de stoel liet neerploffen. Wat hij daarna zei kon ze al niet goed meer verstaan.
Gelukkig had mijn zus de voorlichting gezien over het herkennen van een beroerte: verlamming van een arm en of been aan één kant, hangende mond en moeizaam praten. Zij wist het: direct 112 bellen. Met de ambulance met sirene en zwaailicht naar de Spoedeisende Hulp van het ziekenhuis.
En ja, van het ene op het andere moment is oom Klaas opgenomen op de afdeling Neurologie. Op de afdeling hebben in 2 dagen alle standaard onderzoeken plaats gevonden. Dan volgt al het ontslag. Oom Klaas was altijd zo’n vitale man, daarom denkt hij nu zelf dat “alles wel weer zo z’n gangetje zal gaan”. “Hulp heb ik niet nodig”, vindt hij zelf. Wij dachten daar heel anders over.

Beter om te weten

De alarmverschijnselen van de beroerte
Het direct herkennen van de alarmverschijnselen van een beroerte is van groot belang: als de behandeling na 4 uur gestart wordt, neemt de kans op blijvende schade aanzienlijk toe.

• Marijke heeft geluk gehad dat ze geen blijvende schade heeft opgelopen, terwijl de behandeling later dan 4 uur is gestart
• Bij oom Klaas is de schade beperkt gebleven door het snelle starten met de behandeling

Kent u de drie alarmverschijnselen van een beroerte?

Welke ervaringen (her)kent u zelf of van anderen en welke aandachtspunten wilt u ons mee gegeven?

Ik hoor ze graag via onze Facebookpagina! Reageren via de mail kan ook.

Blog van Annete Zwart arts,
adviserend geneeskundige bij Zorg en Zekerheid