Wat hebben Peking, Katwijk en Amstelveen met elkaar gemeen?
Blog“Oma, kom nou!” Mi Lei trekt ongeduldig aan mijn arm. “We moeten opschieten, anders zien we de moeder van Johanna niet meer.” De moeder van Johanna woont sinds kort in een verpleeghuis; ze heeft een ziekte waarbij ze al op relatief jonge leeftijd is gaan dementeren. Het ging thuis echt niet meer en in het verpleeghuis is ze nu zo tevreden. Drie middagen per week krijgt ze fysiotherapie; buiten, in de ‘Beweegtuin’. Haar dochter Johanna en ‘mijn’ Mi Lei doen natuurlijk mee. "Johanna gaat ‘sporten’ met haar moeder”, zegt Mi Lei altijd. Het is aandoenlijk, hoeveel plezier ze hebben. En voor Mi Lei en Johanna is het extra goed, want ze hebben allebei overgewicht.
We horen fietsbellen. Daar zijn Johanna, Roel en Hans, nat van het zweet. Een stormachtige begroeting met Mi Lei en Johanna volgt. Roel is stagiair Sport en Bewegen en Hans student Toegepaste Psychologie. Aardige knullen met een passie voor gezondheid. Heel fijn dat ze Mi Lei en Johanna willen helpen om vol te houden en af te vallen, via het project Klaver 4. ”We gaan beginnen, meiden”, hoor ik Roel zeggen. En daarna een beetje plagend in mijn richting: “Oma van Mi Lei, doet u vandaag ook mee?”
Gratis sporten
Roel en Hans vertellen me dat ze vandaag moesten racen “want we komen net bij Sport voor Nop vandaan!” Ze zien mijn vragende blik en Hans legt uit: “Deze hele zomer komt twee keer in de week een jongerenwerker bij ons in de buurt een wedstrijdje organiseren. Vandaag was dat voetballen, maar donderdag gaan we basketballen. Weet u hoe gaaf dat Sport voor Nop is?” Ik kan me alles bij dit project voorstellen. Wat een goed idee!
In de beweegtuin zien we dat de moeder van Johanna al aan het ‘sporten’ is, in het zonnetje. Heerlijk, ik ben van de partij. Ook al behoor ik niet tot de doelgroep van Jongeren Op Gezond Gewicht (JOGG). Al meer dan 121 gemeenten in Nederland zijn zogenaamde JOGG-gemeenten die actief meehelpen om de gezonde keuze in voeding en beweging voor kinderen en jongeren makkelijker en zelfs vanzelfsprekend te maken. Mi Lei en Johanna krijgen extra hulp via het project Klaver 4; ze zijn zo gemotiveerd om ‘anders’ naar de middelbare school te gaan. Voor hun betekent dat een gezonder gewicht en meer zelfvertrouwen, waardoor ze ook niet meer gepest worden.
“Eerst nog wel even insmeren en een zonnebril op, meiden!” Altijd het goede voorbeeld blijven geven, denk ik bij mezelf. En wat fijn dat wij hier tenminste de zon nog altijd kunnen zien. Hoe anders is dat in Peking, waar Mi Lei geboren is. Daar is zoveel luchtvervuiling, met zoveel verkeer in de straten. Een ambulance hoeft z’n sirene nooit te gebruiken, omdat het verkeer overal en altijd vast staat.
Preventie van ziekten
En toch…… er is een overeenkomst tussen dat vervuilde Peking en het schone Katwijk en Amstelveen………….de beweegtuinen! In Peking zie je veel gemeentelijke beweegtuinen en die worden intensief gebruikt, door jong en oud. Dat forse aantal, daar kunnen we hier in Nederland nog een voorbeeld aan nemen. Maar toch, de beweegtuinen die er in Nederland zijn, worden heel intensief gebruikt: voor fysiotherapie, voor sporten, voor ontspannen door ouderen en je ziet er vrijwel altijd spelende kinderen.
Ook een vorm van preventie van ziekten, in dit geval door beweegactiviteiten. Mooi toch, dat we daar als inwoners allemaal gebruik van mogen maken? Dat ligt binnen onze eigen keuzemogelijkheden. Hoe anders is dat in Peking, waar mensen gedwongen worden een mond- en neusmasker te dragen, om inhalatie van de luchtvervuiling te vermijden. Al is dat natuurlijk ook een vorm van actieve preventie.
Opeens moet ik aan het mondiale klimaatverdrag denken: is dat niet de ultieme vorm van gezamenlijke preventie wereldwijd? Het begint op de schaal van Katwijk en Amstelveen, Nederland, tot aan Europa samen met China. Kan het mooier?!
Annette Zwart
Arts Maatschappij en Gezondheid en adviserend geneeskundige
Zorg en Zekerheid
De beweegtuinen en de projecten in deze blog zijn mede mogelijk gemaakt door de Stichting Zorg en Zekerheid