^{Lindes zelf­ vertrouwen groeit dankzij de CreaClub}

Voor Linde is het niet vanzelfsprekend om nieuwe dingen te leren. Ze kan lezen, maar vindt het lastig om te begrijpen wat ze leest. Ze speelde een tijd cello en deed dat op gehoor. Toen de stukken lastiger werden, kon dat niet meer zonder noten te lezen. Dat betekende dat Linde op zoek moest naar een nieuwe hobby. Op school – ze zit op een praktijkschool – krijgt ze les in koken en techniek. Ze ging op zoek naar een creatieve hobby, omdat ze mode leuk vindt. “Mijn moeder kende iemand die mij leerde kussenslopen te maken. Toen ontstond de droom om zelf kleding te maken.”

Projecten

Er werden nog meer kussenslopen gemaakt, tassen en zelfs de eerste T-shirts. “Het leukst is het als ik de dingen die ik maak zelf kan gebruiken”, zegt Linde, die een prachtige zelfgemaakte jurk en legging draagt. Ook maakte ze een gigantisch deken waar ze bijna een jaar mee bezig was. Aline, Lindes moeder, speelde bij alle projecten een belangrijke rol. “We leren samen”, zegt Aline. “We bekijken naaitijdschriften en ik help Linde met het lezen van patronen, want dat is lastig voor haar. De kunst is om het niet vóór haar te willen doen. Linde kan bijna alles zelf, zolang ze maar een goede uitleg krijgt.”

Samen handwerken

Het is duidelijk: Linde heeft haar talent gevonden. Maar alleen of met je moeder naaien is toch een beetje saai. Daarom ging Linde in gesprek met Stef. Hij is wijkcoach bij Participe Amstelland en weet dus precies wat er in de buurt wordt georganiseerd. Hij wees Linde op de CreaClub, die bestaat uit een groep van ongeveer tien dames van tussen de zestig en negentig jaar. Veel van hen zijn weduwe en de club is voor hen een gezellige afleiding. Hier kunnen ze samen kletsen – “klagen doen we niet”, aldus een van de dames – theedrinken en handwerken.

^{Linde voelt zich thuis bij haar nieuwe ‘oma’s’}

Genoeg te knutselen

Elke dinsdagmiddag komen de deelnemers bij elkaar in het wijkcentrum. De één neemt zelf een werkje mee, maar initiatiefnemer Marja zorgt ook dat er genoeg te doen is. Zo worden er mutsen en sjaals gemaakt voor kankerpatiënten van het Amstelland Ziekenhuis en voor daklozen.

Van elkaar leren

Linde sloot zich een jaar geleden bij de club aan. Dat de dames wat ouder zijn, maakt haar niets uit. “Ze zijn hier allemaal heel aardig. Marja kan heel veel. Zag je het doek dat ze net liet zien? Zoiets wil ik ook maken.” Andersom leert Linde de dames ook het een en ander. De sokken die ze breit, is een nieuw project. Ze leerde het via YouTube. Linde: “Ze hadden hier nog nooit sokken gemaakt, dus daar help ik ze bij.”

In haar kracht

Aline legt uit hoe belangrijk het veilige, sociale contact van de CreaClub voor Linde is. “Leeftijds- genoten kunnen best hard zijn. Linde is toch een beetje anders en dat merkt ze zelf natuurlijk ook. Maar hier voelt ze zich gezien en gehoord. Als ze dinsdag thuiskomt, is ze hartstikke blij en vertelt ze hoe lief de dames zijn. Dat betekent veel voor Linde. En ook voor ons, als ouders. Hier staat ze in haar kracht en hoort ze er helemaal bij. Dat geeft haar meer zelfvertrouwen.”

10 nieuwe oma's

“Ze bloeit hier op”, zegt Marja over Linde. “Dan geven de dames haar weer een compliment over iets wat ze gemaakt heeft, en dan zie je Linde glunderen. De dames vinden het heel gezellig dat er een jonkie bij is.” Zij zien Linde zelfs een beetje als hun kleindochter. Hennie (90): “Het is zo’n lieve meid. De eerste keer nam ze zelfgebakken koekjes mee. Ik heb me een beetje over haar ontfermd. Maar nu zorgt zij voor ons hoor!” Ook Gerda (80) vindt het gezellig dat Linde erbij is. “Handwerken is toch veel leuker dan hele dagen op je telefoon zitten?” En To (88) zegt: “Ik had wat naai- en knutselspullen over en vroeg of Linde er wat van wilde hebben. Ze is bij mij thuis langsgekomen en nam twee dozen mee.” Aline vindt het mooi om te zien dat de dames aan Linde denken. “Linde is vaak ‘de stille’ van een gezelschap. Maar hier is ze echt íémand.”