Previous Page  7 / 20 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 7 / 20 Next Page
Page Background

GeZZond 40 | maart 2017

7

in de

buurt

’Niet altijd

vanzelfsprekend’

Ellen Devilee (47) uit Noordwijk

‘Ik ben medeoprichter van Fleur de

Dag, een organisatie die ouderen

begeleiding en gezelschap op maat

biedt. Uit ervaring weten wij dat

mantelzorg niet altijd vanzelfspre­

kend is. Sommige ouderen hebben

geen partner en weinig of geen

familie. Soms wonen familieleden te

ver weg om regelmatig mantelzorg

te verlenen. Het komt ook voor dat

mantelzorgers zelf al veel op hun

bordje hebben en overbelast dreigen

te raken. Dan komen wij in beeld. Wij

zetten betaalde, ervaren krachten in

om mantelzorgers te vervangen of

te ondersteunen. Samen met de

oudere ondernemen wij activiteiten

in en om het huis of gaan wij eropuit.

Vaak werken we zij aan zij met

andere mantelzorgers en

beroepskrachten.’

Hoe vanzelfsprekend

is mantelzorg?

FOTOGRAFIE Jurgen Huiskes

‘Het komt op je pad’

Pauline Zaat-Akerboom (49)

uit Roelofarendsveen

‘De zorg voor mijn zoon van bijna

22 met het Downsyndroom is zo

vanzelfsprekend dat ik mij niet eens

realiseer dat ik mantelzorger ben.

Sinds twee jaar woont hij in een

begeleid wonen-situatie, maar dat

betekent niet dat de zorg voor ons

afgelopen is. Halen en brengen, de

was doen, mee naar de tandarts of

dokter, dat blijven mijn man en ik

doen. Hij is nu toevallig ziek en dan

verzorg ik hem thuis, want waar hij

woont, is overdag geen begeleiding.

Van onze twee andere kinderen van

14 en 18 mag je verwachten dat zij

naar volwassenheid en zelfstandig­

heid toegroeien, onze oudste niet. Ik

ervaar het niet als een belasting,

maar besef terdege dat de zorg

nooit ophoudt.’

Ineke van den Hondel (81)

uit Zoeterwoude

‘Mijn man is 85 en heeft dementie. Hij

woont thuis, maar gaat drie dagen per

week naar de dagopvang. Wij hebben

het samen altijd goed gehad, dus het

was voor mij vanzelfsprekend om man­

telzorg te geven. Je wordt er automatisch

in meegezogen, maar het betekent wel

dat je jezelf wegcijfert. Mantelzorg is

echter niet altijd vanzelfsprekend; soms

gaan mensen zelfs uit elkaar wanneer de

partner ziek wordt. Mantelzorg van

kinderen voor ouders is evenmin

vanzelfsprekend, wanneer de onderlinge

verhouding niet goed is of kinderen ver

weg wonen. Gelukkig heb ik wél steun aan

mijn kinderen, maar ook aan lotgenoten

en vrijwilligers. Dankzij een vrijwilliger kan

ik iedere dinsdagochtend naar schilderles

in Leiden, heerlijk om er even tussenuit te

zijn. Verder kijk ik niet te ver vooruit. Je

weet toch niet hoe het loopt.’

‘Je wordt erin meegezogen’