Zorgverzekeraar Zorg en Zekerheid

Mijn vitaal: Eerst moe, maar later meer energie

Of Tess Boskamp (14) nu op school zit, thuis is of sport, ze is altijd vrolijk. Door een aangeboren afwijking kan ze niet goed praten, niet goed lopen en werkt haar linkerhand ook niet mee. Alleen focust Tess zich liever op wat ze wél kan. En dat is veel! Onder andere zwemmen, fietsen en koken, maar frame running is haar allergrootste hobby. Wat is dit voor sport? En wat vindt Tess er zo leuk aan? Ze vertelt het zelf!

Als we Tess spreken, komt ze net thuis van een schooldag. “Ik woon in Amstelveen, maar ga naar school in Heemskerk”, vertelt ze. “Vandaag hebben we koekjes gebakken, die ga ik zo proeven.”

Sfeerbeeld

Aangeboren

Tess beantwoordt onze vragen via een spraakcomputer. “Ik kan zelf niet duidelijk praten. Er zit iets niet goed in mijn hoofd, al sinds mijn geboorte. Daardoor kan ik ook geen lange afstanden lopen en werkt mijn linkerhand niet altijd mee. Gelukkig heb ik een driewieler en een rolstoel waarmee ik me kan verplaatsen én heb ik een spraakcomputer. Alles wat ik intyp, speekt de computer voor mij uit.”

Frame running

Als kind was Tess al fanatiek zwemmer en fietser. Toen atletiekvereniging Startbaan in Amstelveen vijf jaar geleden voor het eerst een frame running training organiseerde, ontdekte Tess haar favoriete sport. “Die eerste introductietraining vond ik zo leuk, dat ik nooit meer ben gestopt.” Frame running is de para-atletieksport waarbij atleten met een running frame op de atletiekbaan verschillende afstanden afleggen. Een running frame is een driewielig loopframe zonder pedalen, met een borststeun en stuur. Hiermee kunnen kinderen en volwassenen met een lichamelijke beperking lopen of rennen.

‘Omdat je elkaar elke week ziet, raak je echt bevriend met elkaar’

Sociale activiteit

“We trainen elke donderdagavond en ik doe ook regelmatig mee aan wedstrijden.” Over wat frame running zo onwijs leuk maakt, hoeft Tess niet lang na te denken. “Ik vind het heerlijk om keihard te rennen, een goede tijd neer te zetten bij wedstrijden en het is supergezellig! Sommige kinderen ken ik nog van de basisschool en anderen heb ik op de club ontmoet. Omdat je elkaar elke week ziet, raak je echt bevriend met elkaar.”

Trainingsschema

“Onze trainingen zijn heel gevarieerd. Lange afstanden, sprintjes, slalommen, techniek, intervaltraining, eigenlijk alles wat er bij een gewone looptraining aan bod komt, doen wij ook. Best vermoeiend. Na een training en warme douche slaap ik dan ook extra lekker. En de volgende dag sta ik extra fit op. Van frame running word je dus eerst moe, maar later krijg je er energie van!”

Sfeerbeeld

Kampioenschappen

Tess doet met zoveel mogelijk wedstrijden mee. “Het Zorg en Zekerheid Circuit organiseert elk jaar een aantal wedstrijden in de regio Amstelveen, onder andere in Mijdrecht, Uithoorn en Aalsmeer. Daar ben ik altijd bij, vaak samen met de grote gezellige groep van Ons Tweede Thuis. Daar trek ik veel mee op.” Ons Tweede Thuis is een organisatie die zich inzet voor mensen met een verstandelijke of lichamelijke beperking. “Daarnaast zijn er elk jaar clubkampioenschappen op de atletiekvereniging zelf. Zo leuk om dan met de héle club bij elkaar te zijn.”

Voetoperatie

Om beter zelfstandig te kunnen lopen, heeft Tess anderhalf jaar geleden een operatie gehad aan haar voet. Ze kon toen een tijdje niet trainen. “Toen de dokter zei dat het weer mocht, ben ik gelijk de baan op gegaan. Zelfs met gips om mijn voet. Mijn moeder had een voetsling aan mijn frame runner gemaakt, zodat ik mijn voet in die lus kon hangen en met één been kon rennen. Zo kon ik sneller mijn conditie weer opbouwen. Inmiddels ben ik weer op hetzelfde niveau als voor mijn operatie. Zo fijn!”

Sfeerbeeld

Dromen

Of Tess ooit professioneel frame runner wil worden? “Nee, ik wil later bij de Ikea in Haarlem gaan werken. Het lijkt me geweldig om producten in de computer op te zoeken en klanten te helpen om alles in het magazijn te vinden. Dat doe ik nu al voor mijn moeder als we bij Ikea zijn. En om op de fiets naar mijn werk te kunnen, wil ik ook in Haarlem gaan wonen. Zelfstandig, in een benedenhuis, maar wel met twee begeleiders boven me. Zodat die snel bij me zijn als ik hulp nodig heb.” Tess kijkt inmiddels steeds verliefder naar de koekjes op tafel. “Zullen we nu dan eindelijk een koekje proeven?”